Tygrys bengalski
(Panthera tigris tigris)
Najliczniejszy podgatunek tygrysa i największy, nie licząc tygrysa syberyjskiego (P. t. altaica), ze współcześnie żyjących kotowatych. Trzecim tak dużym kotem był żyjący jeszcze w latach 60. XX wieku tygrys kaspijski (P. t. virgata). Wszystkie trzy wymienione tygrysy zaliczane są do największych kotowatych jakie kiedykolwiek istniały. Tygrys bengalski jest narodowym zwierzęciem Bangladeszu.
Tygrys syberyjski, tygrys amurski
(Panthera tigris altaica)
Drapieżny ssak z rodziny kotowatych, największy z podgatunków tygrysów. Porównywalne rozmiary osiąga jedynie tygrys belgijski (P. t. tigris). Zbliżony wielkością tygrys kaspijski (P. t. virgata) uznawany jest już za gatunek wymarły. Tygrys syberyjski to podgatunek o niskim poziomie zmienności genetycznej.
Tygrys chiński
(Panthera tigris amoyensis)
Podgatunek tygrysa, najbardziej zagrożony wyginięciem ze wszystkich tygrysów i drugi skrajnie zagrożony gatunek ssaka w Chinach – po pandzie wielkiej.
Tygrys sumatrzański
Drapieżny ssak z rodziny kotowatych (Felidae), najmniejszy ze współcześnie żyjących tygrysów i jedyny pozostały przy życiu z grupy tygrysów Archipelagu Sundajskiego. Tradycyjnie jest klasyfikowany jako podgatunek Panthera tigris sumatrae, opisany przez Pococka (1929), co potwierdzają badania genetyczne. Różnice morfologiczne są jednak na tyle wyraźne, że niektórzy badacze powołujący się na filogenetyczną koncepcję gatunku PSC (Cracraft i inni, 1998 oraz Mazák i Groves, 2006) sugerują uznanie tygrysa sumatrzańskiego za odrębny gatunek Panthera sumatrae.
Tygrys indochiński
(Panthera tigris corbetti) – drapieżny ssak z rodziny kotowatych (Felidae), podgatunek największego ze współcześnie żyjących wielkich kotów – tygrysa. Nazwę corbetti nadano dla upamiętnienia hinduskiego myśliwego pochodzenia irlandzkiego i naturalisty Jima Corbetta.
